Tutmala Mondo De Mi

Unufoje
Sub la cxielo violkolora
Tri feinoj sidis
Ilia hararo longa kiel sxnuro estis
Kaj nigra kiel nokto estis
Sed feinoj kiel nubo de sprintempo pluris
***
Ho, feinoj de rakontoj
Kial vi pluras?
Cxe tiu fora dezerto
Je cxirkauxanta sunsubiro
Cxu vi ne timas pulvon
Aux ne negxon?
Cxu vi deziras veni nian urbon?
Nia urbo estas sonora
Kaj jen okazos fajrfaradon
Ni malliberigis diablojn
Do ni gastigos cxiujn homojn
Ili dancas kaj kantas
‘festo de homoj estas
Diabloj malliberintaj estas’
Neniun feinoj diris,
Sed kiel nubo de sprintempo pluris
***
Do, feinoj de rakontoj
Cxu vi ne havis ion por mangxi
Aux ne ion por trinki?
Cxu vi ne havis ion por fari?
Kiu diris al vi
‘venu mondon de ni’?
Nia mondo havas dornojn
Kaj gxiaj dezertoj havas serpentojn
Neniun feinoj diris, Sed kiel nubo de sprintempo pluris